Bodytolk opnieuw in het licht gezet in een krantenartikel. Op de voorpagina bij NU.nl

Op de vraag hoe ongezond het is om een obsessie met eten te hebben wordt in het krantenartikel eigenlijk geen antwoord gegeven. Wel dat een obsessie met eten grote gevolgen heeft voor je dagelijkse leven en geluksgevoelens. En dat is helaas voor velen die worstelen met eetproblemen de harde realiteit.

Bodytolk reikt een ander perspectief aan op deze dwingende obsessie met eten. Een perspectief die start bij het lichaam zelf, ons neurobiologische systeem. Je eetgedrag wordt aangestuurd vanuit een complex neurobiologisch netwerk (brein, zenuwstelsel, hormonale systeem etcetera) die wordt gevormd vanaf de tijd in de baarmoeder en zolang je leeft. Dit netwerk vormt de basis voor je karakter, je gedragingen, je copingstrategieën, je emotionele basis, je voorkeuren, talenten en de dingen die je afkeer hebben.

Dit netwerk is volledig gevormd en aangepast naar jouw specifieke omstandigheden en daarmee essentieel en bedoeld om je te helpen overleven in deze wereld. Wat er zich ook heeft afgespeeld in je leven, hoe jong je ook was, hoe intens, zwaar of bedreigend het ook is geweest, je hebt het overleefd. Maar ook als je een (relatief) fijne jeugd en kindertijd hebt gehad heeft jouw neurobiologie ervoor gezorgd dat je in die omgeving kon zijn en blijven.

Dat is pure noodzaak omdat je als baby en klein kindje dood gaat zonder verzorgende anderen om je heen. Je zult onbewust dus altijd zorgen dat er voor je gezorgd wordt, ook als dit betekent dat je (een deel van je authentieke zelf hiervoor moet onderdrukken. Ook als je hierdoor bepaalde emoties geen ruimte kunt geven, bijvoorbeeld boosheid. Iedereen heeft onvervulde behoeften en leegtes vanuit de kindertijd. En dat vormt je met alle unieke aanpassingen die hierbij horen.

Je gedragingen rondom eten zijn niet het probleem, hoe moeilijk je leven nu ook is. Ze zijn een aanpassing, een overlevingsstrategie in reactie op de omgeving waarin jij bent opgegroeid en waarin je nu leeft.

Je gedragingen rondom eten zijn niet het probleem, hoe moeilijk je leven nu ook is. Ze zijn een aanpassing, een overlevingsstrategie in reactie op de omgeving waarin jij bent opgegroeid en waarin je nu leeft.

Veel van onze cliënten hebben te maken gehad met ziekenhuisopnames als kind of hebben in de couveuse gelegen. Sommigen hebben geboortetrauma ondergaan. Sommigen zijn zeer sensitief en/of hoogbegaafd en werden hierin niet gezien en begrepen. Sommigen hebben het allemaal. Sommigen hebben te maken gehad met grensoverschrijdend gedrag of emotionele verwaarlozing.

Hoezo dan die dwingende obsessie?
De mate waarin het als dwingend wordt ervaren geeft eigenlijk het belang van het gedrag aan voor jouw voortbestaan. Mag jij bijvoorbeeld zijn wie je echt bent?

Nog kort een uitleg over deze aanpassingen. Als je behoefte niet wordt vervuld als je nog maar heel klein bent is er natuurlijk al snel sprake van levensdreiging. Je bent nog zo kwetsbaar en bovendien volledig afhankelijk van je ouders en omgeving. Om te overleven zal je lichaam dus een manier vinden om zich aan te passen. Laat dit nu meestal via het spijsverteringsstelsel gaan!

via de spijsvertering – huh?
Het zenuwstelsel kan via het spijsverteringsstelsel heel snel een freeze respons kan oproepen die ervoor zorgt dat je niets meer hoeft te voelen. Essentieel om overweldiging te voorkomen. Voor een baby levensreddend. Het interessante is dat andersom precies hetzelfde geldt, als je niets meer voelt en vastzit blijkt voedsel te helpen via allerlei zenuwbanen om je te kalmeren, veiligheid te ervaren, of juist weer in beweging te komen. Je worsteling met eten heeft dus een zeer positieve intentie en wordt aangestuurd vanuit je neurologie en fysiologie. Het is dus niet jouw schuld! Je doet niets fout en je bent geen slappeling. Integendeel juist!

Het is niet jouw schuld! Je doet niets fout en je bent geen slappeling. Integendeel juist.

Kortom eten en niet eten helpt je dus om niet te hoeven voelen en uit te checken als het ware en om weer in beweging te komen en aan de eisen die het leven stelt te kunnen voldoen. Dit begint al bij het kauwen en slikken en bij het horen van geluiden, zoals het gekraak van chips.
Vanwege de unieke aanpassingen die jij gemaakt hebt gedurende je leven, gaat het erom de opbouw van je eigen (eet)strategieën en het effect ervan op jouw systeem te leren herkennen. Dit is niet standaard bij iedereen hetzelfde, en daardoor werkt een diagnose voor velen ook niet. Bij een diagnose hoort een aanpak volgens de standaarden en die hoeft niet op jou van toepassing te zijn.

We ONTSTICKEREN omdat een blijvende oplossing niet ligt bij een focus op de oplossing van het eetprobleem zelf, en de meesten weten dit ook al uit eigen ervaring. Hoevaak heb jij al een dieet gevolgd, een nieuwe behandeling geprobeerd of wellicht ben je in een kliniek terecht gekomen. Vaak is er weinig veranderd of er is een ander probleem voor in de plaats gekomen, zoals angst of depressie.

De diagnose is niet zo belangrijk, het gaat om het neurobiologische systeem eronder. Wat heb je meegemaakt en hoe heb je je hieraan aangepast? Hoe passen de eetproblemen in deze aanpassingen en wat heeft jouw systeem nodig om veiligheid te ervaren? Je lichaam leren verstaan is onderdeel van onze aanpak (tolken). Vandaar de naam body tolk.
Dit biedt ook gelijk een antwoord op de vraag waarom de een langer tijd nodig heeft om te herstellen dan de ander, of anders gezegd een (vervullend) leven te kunnen hebben zonder al die strategieën rondom eten en niet eten.

Het is onmogelijk en niet onze intentie in deze blog de diepe complexiteit te beschrijven die bij elk eetprobleem hoort, of het nu gaat over anorexia, boulimia, binging of emotioneel eten. Wel hopen we jou hiermee een verdiepend perspectief te bieden.

Weet dat hoezeer je eetprobleem ook kan voelen als de vijand, het is er niet voor niets en het heeft ooit je leven gered.