Persoonlijke grens

We ervaren onze grens vooral als iemand er overheen gaat of wanneer we zelf over onze grens gaan.

“Ze is veel te ver gegaan, ik trek het niet meer” of “ik had veel eerder moeten stoppen, dan was ik nu niet zo moe geweest”

Grensoverschrijding

Je kunt meerdere soorten grensoverschrijdingen ervaren. Denk bijvoorbeeld aan die vriendin die net ruzie had met haar partner en al haar gevoelens en beelden bij jou neerlegt, waardoor je er voor het slapen gaan nog steeds mee bezig bent.

Een andere vorm is dat iemand iets waardevols van jou lijkt ‘af te nemen’, zoals bijvoorbeeld vertrouwen in de toekomst of motivatie. Dit zie je als een kind op school gepest wordt.

Een derde vorm is wanneer je het gevoel hebt dat een ander iets aan jou probeert te veranderen. Denk maar eens aan je ouders die proberen jou hun mening en ideeën op te dringen.

Onze psychische grens bepaalt ons leven en ze beslist over ons dagelijks welzijn

Onze psychische grens is belangrijk voor onze beleving van geluk en ongeluk en voor ons gevoel van kracht en zwakte. Hoe jouw psychische grens eruit ziet hangt direct samen met de manier waarop jouw leven tot nu is gelopen. Hoeveel ruimte was er bijvoorbeeld om nee te kunnen zeggen en welke trauma’s draag je bewust en onbewust nog bij je.

Hooggevoeligheid

Als je hooggevoelig bent staan je voelsprieten vaak ver naar buiten gericht en haal je veel informatie binnen elke minuut van de dag. Een probleem dat wij veel zien bij mensen die een eetprobleem hebben ontwikkeld is dat deze voelsprieten niet meer naar binnen gericht kunnen worden.

Er is geen contact meer met het lichaam en er is vaak geen besef van eigen begrenzing. Een groot gevoel van leegte is het gevolg. Een leegte die eenvoudig kan worden opgevuld door de ‘emoties en problemen’ van andere mensen. Je voelt je soms net een speelbal van emoties en je begrijpt niet waar ze allemaal vandaan komen. Dit kan zo overweldigend zijn voor je dat er weinig anders op zit dan ze te onderdrukken, te negeren of te verdoven.

Bij eetproblemen is ‘eten’ en ‘niet eten’ een manier geworden om hiermee om te gaan. En paradoxaal genoeg heb je nog gelijk ook, want je kunt er ook niets mee. Wat niet van jou is kun je immers ook niet duiden of verwerken?

Eigen ruimte

Een duidelijk afgebakende authentieke psychische ruimte geeft zelfvertrouwen, verantwoordelijkheidsbesef, zelfwaardering en naastenliefde. Niet moeilijk om te begrijpen dat dit dus direct invloed heeft op de relatie die je met jezelf hebt en met anderen. Zelfrespect en eigenliefde komen binnen handbereik.

Met een duidelijke ik-grens wordt het ook nog eens veel eenvoudiger om situaties te bekijken vanuit verschillende perspectieven. Dat geeft rust en je hoeft jezelf niet langer overal de schuld van te geven.